martes, 21 de octubre de 2014

De Ares a arisco

Querido Xosé: Quizá azuzado por la escrupulosidad, me pregunto si ayer fui arisco contigo. Te pido perdón por ello. Un gran abrazo.
Olaa: Estrañado quedo. Non recordo que foses arisco en ningún momento. Nin sequera imaxino que poidas ser arisco aínda querendo.Eres Ares, pero de Ares a arisco media un gran treito. Un abrazo súper.
Sabía que ías quedar estrañado. Por iso empecei falando da miña "escrupulosidade", que ás veces fai que me vexa a min mesmo como especialista en lategazos verbais. Todo e froito daquela empresa mediadora da que os falei e que me deixou confuso toda a semana, ata deixarme onte hiperestésico. En calquera caso, só por esta frase túa: “Eres Ares, pero de Ares a arisco media un gran treito”, xa pegou a pena o meu correo, e que almaceno gustosamente na miña memoria. Unha grande aperta.


Lo anterior es una correspondencia real que traigo aquí para presumir de mi amigo Xosé, al que le sobran gracia e ingenio, por su “Eres Ares*, pero de Ares a arisco media un gran treito”, que me ha encantado, como yo mismo le digo en mi segundo correo.

* “Ares” es mi primer apellido.

No hay comentarios: